هنگام ارزیابی یک سیستم علامت گذاری لیزری، "سرعت" اغلب یک ملاحظه اصلی است. با این حال، یک اشتباه رایج این است که تنظیم سرعت در نرم افزار را با عملکرد واقعی دستگاه برابر بدانیم. واقعیت بسیار ظریف تر است. برای درک و بهینه سازی واقعی فرآیند خود، باید بر یک معیار مهم تر تمرکز کنید: زمان کل چرخه—کل زمانی که برای علامت گذاری یک قطعه از ابتدا تا انتها طول می کشد.
عوامل اصلی که سرعت علامت گذاری لیزری را تعریف می کنند
1. توان لیزر (وات): موتور سرعت
رابطه: توان بالاتر به طور کلی سرعت علامت گذاری سریع تری را امکان پذیر می کند. چگونه کار می کند: یک لیزر با توان بالا انرژی کافی را در مدت زمان کوتاهی به سطح ماده می رساند و باعث تبخیر، ذوب یا تغییر رنگ آن می شود. این به سر علامت گذاری لیزر (گالوانومترها) اجازه می دهد تا با سرعت بیشتری حرکت کند و در عین حال یک علامت واضح و دائمی ایجاد کند.
2. نوع ماده: 'پیست مسابقه' برای لیزر
تاثیر: برخی از فلزات، مانند فولاد ضد زنگ، به لیزرهای فیبری بسیار حساس هستند و می توانند با سرعت بسیار بالا بازپخت یا حکاکی شوند. برعکس، مواد بسیار بازتابنده مانند مس یا پلاستیک های خاص ممکن است به زمان توقف بیشتر یا نوع متفاوتی از لیزر (مانند UV یا CO2) نیاز داشته باشند تا یک علامت با کیفیت به دست آورند، که به طور طبیعی فرآیند را کند می کند.
3. نوع و محتوای علامت: پیچیدگی کار
حکاکی عمیق در مقابل بازپخت سطح: حکاکی عمیق شامل حذف فیزیکی مواد لایه به لایه است که یک فرآیند زمان بر است. در مقابل، بازپخت سطح، که رنگ سطح فلز را بدون حذف مواد تغییر می دهد، به طور قابل توجهی سریعتر است. طرح کلی در مقابل پر کردن (هاشور): این یکی از بزرگترین تفاوت ها در زمان علامت گذاری است. طرح کلی: علامت گذاری فقط حاشیه متن یا یک گرافیک بسیار سریع است زیرا لیزر کوتاه ترین مسیر ممکن را طی می کند. پر کردن (هاشور): برای ایجاد یک علامت جامد، لیزر باید در داخل مرزهای گرافیک به جلو و عقب حرکت کند. هرچه خطوط پرکننده (فاصله هاشور) متراکم تر باشد، کیفیت علامت بهتر است، اما زمان بیشتری می برد.
پیچیدگی محتوا: علامت گذاری یک شماره سریال ساده بسیار سریعتر از علامت گذاری یک کد Data Matrix با چگالی بالا یا یک لوگوی پیچیده است. هرچه فایل پیچیده تر باشد، پردازش داده ها و مسیر حرکت لیزر طولانی تر خواهد بود.
4. سخت افزار و نرم افزار: 'سیستم عصبی' سیستم
گالوانومترها ("گالووها"): اینها موتورهای پرسرعتی هستند که پرتو لیزر را هدایت می کنند. گالووهای با کیفیت بالا می توانند پرتو را سریعتر و دقیق تر شتاب دهند، کاهش دهند و موقعیت دهند. این زمان "نوشتن در آسمان"—زمانی که لیزر در حال حرکت است اما علامت گذاری نمی کند—را کاهش می دهد و زمان کل چرخه را کوتاه می کند. نرم افزار و پردازنده: یک الگوریتم نرم افزاری قدرتمند و یک پردازنده سریع می تواند فایل های علامت گذاری پیچیده (مانند DXF یا PLT) را سریعتر تفسیر کند. این زمان "تفکر" را قبل از شروع علامت گذاری کاهش می دهد، که به ویژه برای برنامه هایی که شامل داده های متغیر یا گرافیک های پیچیده هستند، مهم است.
معامله نهایی: سرعت در مقابل کیفیت
مشکلات: هنگامی که سرعت خیلی زیاد باشد، لیزر انرژی کافی را در واحد سطح ارائه نمی دهد، که می تواند باعث ایجاد: علامت های کم رنگ با کنتراست کم. خطوط ناقص یا شکسته. عمق ناکافی برای برنامه های حکاکی. سوختن یا آسیب به مواد حساس.
هدف: هدف واقعی یافتن "نقطه مطلوب" است. این سریع ترین سرعت ممکن است که به طور قابل اعتماد علامتی را تولید می کند که تمام الزامات کیفیت شما را برآورده می کند (به عنوان مثال، خوانایی، دوام، زیبایی شناسی).
چگونه سرعت علامت گذاری لیزری خود را بهینه کنید
استاندارد کیفیت خود را تعریف کنید: ابتدا یک استاندارد واضح و قابل اندازه گیری برای علامت خود ایجاد کنید. چقدر باید عمیق باشد؟ چه سطحی از کنتراست مورد نیاز است؟ آیا باید توسط یک اسکنر خاص قابل خواندن باشد؟ این اساس همه بهینه سازی است. سیستماتیک آزمایش کنید: با استاندارد کیفیت خود به عنوان یک معیار، آزمایش را شروع کنید. با یک سرعت محافظه کارانه شروع کنید و به تدریج آن را افزایش دهید و تغییرات در کیفیت علامت را مشاهده کنید. یک رکورد از ترکیبات پارامترهای کلیدی، از جمله قدرت، سرعت و تنظیمات هاشور نگه دارید. پارامترهای بهینه را قفل کنید: سریع ترین مجموعه پارامترهایی را که به طور مداوم یک علامت قابل قبول تولید می کند، شناسایی کنید. این را به عنوان روش عملیاتی استاندارد (SOP) خود برای آن برنامه خاص قرار دهید.